Descomposición verbal

Un tiro a bocajarro,
la ola intestinal
del vacío en medio de la panza.
La consecuencia de tu abandono.
Perplejidad de sondas.
Un dolor sin muro.
Y un órgano mutilado
que jamás hallazgo fusión
entre las manirrotas y un suspiro troglodita.
La foto de una mandíbula desenfocada.
El ojo tuétano.
Y un millón de pulgas,
defecación de poemas. Abono de mortaja.
No, no Penélope.
Más bien Lope de Berga.
El favor de Verlaine resultante.
Que males de flores.
Ni favores de amante esporádico.
Andar con un hueco.
Llenarlo de poemas y ser feliz.
Feliz.
Con ausencia y todo.
De tu abandono.

Comentarios

Entradas populares de este blog

Ánima-les

Reseña de "Hasta dónde el daño" de Fer Gutiérrez

Reseña "Piscina del Oeste" de Ágata Navalón